Olandia – najbardziej słoneczna wyspa Szwecji

30/05/2019 0 By Aleksander Lipowski

Kod: EU_SE_Olandia
Kraj: Szwecja
Region: Kalmar
Lokalizacja początku: Olandia – przyczółek mostu Ölandsbron (Szwecja)
Lokalizacja końca: Olandia – przyczółek mostu Ölandsbron (Szwecja)
Trudność: 1/5
Płatna: Nie
Długość: 321 km
Czas przejazdu: 6,5 h
Maksymalna wysokość: 40 m n.p.m.
Pokonana wysokość: 383 m
Promy: Nie

Opis trasy

Wyspa Olandia ma 137 km długości, jej szerokość waha się od 4 do 16 km. Jest oddzielona od stałego lądu Cieśniną Kalmarską. Na wyspę można się dostać przez jeden z najdłuższych mostów w Europie, liczący sobie 6 km długości Ölandsbron. Wyspa jest niemal zupełnie płaska, pocięta niewielkimi drogami, w środkowej części pokryta lasem. Zamieszkuje ją około 25 tysięcy mieszkańców, niemniej w sezonie letnim na Olandię przybywa co najmniej drugie tyle turystów, aby cieszyć się wypoczynkiem na piaszczystych plażach i zielonych łąkach.

Z punktu widzenia motocyklisty, Olandia to miejsce na spokojną i klimatyczną wycieczkę, prowadzącą pośród wielu interesujących zabytków i atrakcji. Nie znajdziesz tu szybkich tras ani krętych serpentyn, zamiast tego zobaczysz wiatraki, latarnie morskie i malownicze klify spadające w fale Bałtyku. Zwiedzanie najlepiej rozłożyć na dwa dni choć długość trasy pozwoli przejechać ją jednego dnia. Ale po co się spieszyć? Na wyspie znajdziesz ponad 30 kampingów, wiele hoteli i kwater prywatnych. Z pozostaniem na jedną noc nie będzie żadnego problemu!

Przygotowana trasa wiedzie wokół całej wyspy, zaczynając się i kończąc w okolicach mostu Ölandsbron. Najpierw biegnie na północ a następnie osiąga południową krawędź Olandii. W trakcie drogi, kilka razy odbija na boki aby umożliwić Ci zobaczenie ciekawostek.

Olandia – szczegółowy przebieg trasy

Zwiedzanie Olandii zaczynasz po przekroczeniu mostu Ölandsbron. Drogą nr. 136 kierujesz się na północ. Podziwiając widoki jedziesz tą spokojną drogą przez 29 km aż do skrętu na Sollidens Slott / Borgholms Slott, którego drogowskaz zobaczysz nad jezdnią. Teraz czeka Cię krótki odcinek drogi prowadzący do parkingu przy ruinach zamku (dalej, na lewo) oraz parkingu przy letniej rezydencji pary królewskiej (bliżej, na prawo).

Po zwiedzaniu wracasz do drogi 136 i jedziesz nią do oddalonego o kilka kilometrów miasta Borgholm. To 11-to tysięczne miasteczko słynie z największego portu jachtowego w Szwecji. Samo w sobie warte jest objechania wokół. Jeśli chcesz wybrać się na zwiedzanie to bezpłatny parking znajdziesz na północy koło kampingu Kapelluden.

Z miasta wracasz na drogę 136 i przemierzasz nią kolejne 25 km aż do skrętu na Sandvik. W tej miejscowości czeka kolejna z atrakcji, wysoki na 24 metry wiatrak wewnątrz którego znajduje się restauracja i muzeum. Ponownie wracasz na drogę 136 aby po 15 km skręcić do Byrums raukar, miejsca w którym zobaczysz skalne klify wyrzeźbione przez sztormowe fale. Warto!

Na dosłownie chwilę wracasz na główną drogę aby znowu odbić w lewo do wypoczynkowej miejscowości Byxelkrok. Po przejechaniu miejscowości zaczynasz wypatrywać niepozornego skrętu na Ölans N Udde, który skieruje Cię na ślepą uliczkę prowadzącą na wysepkę, która stanowi fundament ogromnej latarni morskiej “Långe Erik”. Na końcu drogi znajduje się parking. Po zwiedzaniu tą samą dróżką wracasz do głównej 136-ki. Skręcasz w lewo i czekasz na drogowskaz wskazujący na Trollskogen – las troli. Skręcasz tam i jedziesz do parkingu. Droga powrotna znowu przywiedzie Cię do drogi 136.

Kierujesz się na południe wyspy przez jakiś czas wracając tą samą trasą. Zjedziesz z niej w lewo zgodnie z kierunkowskazem na Möckelby i Föra. Tą drogą dojedziesz aż do południowego krańca Olandii. Aby odwiedzić drugą z latarni morskich, skręć w lewo zgodnie z drogowskazem Ölans S Udde. Na końcu ślepej drogi znajdziesz parking z którego możesz udać się na zwiedzanie latarni “Långe Jan”.

Drogą 136 wracasz na północ do skrętu na Kastlösa By. Po skręcie niewielką drogą jedziesz aż do miejscowości Färjestaden za którą znajduje się wjazd na most nad cieśniną. Olandia zdobyta!

Trasa do ściągnięcia

EU_SE_Oland Pobierz

Warte odwiedzenia na Olandii

Latarnia morska “Långe Erik”

Umiejscowiona na północnym krańcu Olandii 36 metrowa latarnia morska jest widoczna z 14 mil morskich. Zbudowano ją w 1845 roku na małej wysepce, dziś połączonej z Olandią kamiennym mostem. Światło umiejscowione na wysokości 31,5 m n.p.m. nadaje 4 błyski w kolorze białym co 15 sekund. Pierwotnie latarnia zasilana była naftą a od roku 1903 wyposażona była w soczewkę Fresnela. W 1947 roku palnik naftowy zastąpiono elektrycznym. Od 1976 roku latarnia działa w pełni automatycznie.

Latarnia dostępna jest do zwiedzania, na jej szczyt wchodzi się po 138 stopniach. Z tarasu widokowego na szczycie rozciąga się niesamowity widok na zatokę Grankulla i wody Bałtyku.

Latarnia morska “Långe Jan”

Na południowym krańcu wyspy znajduje się najwyższa szwedzka latarnia morska Långe Jan. Ma wysokość 42 metrów. Światło na wysokości 41 m n.p.m. emituje 2 białe błyski co 30 sekund oraz światło ciągłe białe, czerwone i zielone. Jej zasięg jest imponujący bo wynosi aż 26 mil morskich.

Zbudowana została w 1785 roku przez rosyjskich jeńców wojennych z kamienia pochodzącego z rozbiórki pobliskiej kaplicy. Początkowo zasilana była węglem, potem ropą naftową i naftą. W 1948 roku została zelektryfikowana a dziś pracuje w trybie automatycznym.

Podobnie jak północną latarnię można ją zwiedzać wchodząc po 197 stopniach. Wjazd na cypel jest płatny ale w cenie zawarty jest parking i wstęp do latarni.

Wiatrak w Sandvik

Olandia słynie z największego wiatraka w Skandynawii. Wielka konstrukcja mająca 8 kondygnacji i sięgająca wysokości 24 metrów to wiatrak typu holenderskiego. Korpus jest nieruchomy a obraca się wielka głowica z czterema łopatami śmigła. W 1885 roku został tu przeniesiony z Vimmerby i działał aż do 1955 roku. Dziś w jego wnętrzu znajduje się klimatyczna restauracja oraz muzeum.

Wiatraki w Lerkaka

W małej wiosce Lerkaka, przy samej drodze stoi rząd wiatraków. Ten typ wiatraka nazywany jest koźlakiem od kozła czyli podstawy na której obraca się korpus wiatraka. Urządzenie było ustawiane do kierunku wiatru ręcznie, długim drągiem wystającym ze ściany frontowej. W XIX wieku na Olandii funkcjonowało przeszło 2000 wiatraków. Dziś pozostało tylko 400 takich młynów. Te prezentowane w Lerkaka są jednymi z lepiej zachowanych, do jednego z nich można nawet wejść.

Klify w rezerwacie Byrums raukar

Nieco z boku drogi 136 znajduje się niewielki rezerwat przyrody Byrums raukar. Na jego terenie znajdują się niepowtarzalne formacje wapienno-marglowe o nazwie raukar. Powstały w wyniku erozji spowodowanej sztormowymi falami morskimi w cieśninie kalmarskiej. Ich kształt jest niepowtarzalny i niezwykle fotogeniczny. Warto spróbować zrobić zdjęcia z kilku różnych punktów.

Trollskogen czyli las trolli

Wbrew tytułowi w lesie tym rosną drzewa a nie trolle. Niemniej jednak miejsce ma tak tajemniczą aurę że pobudza wyobraźnie a skoro to Skandynawia to gdzieś muszą być te niekoniecznie sympatyczne stwory! Aura tego lasu jest wynikiem niezwykłych kształtów jakie przybrały smagane wiatrami dęby i sosny oraz bluszczu, który oplata ich pnie jak żywa istota. Miejsce to doskonale nadaje się na pieszą wycieczkę, do dyspozycji masz 3 różne ścieżki spacerowe. Najdłuższa (4,5 km) jest najciekawsza bo prowadzi na plażę do miejsca katastrofy szkunera Swiks, którego resztki są nadal widoczne pomimo iż katastrofa miała miejsce w 1926 roku.

Ruiny zamku Borgholm

W pobliżu miejscowości Borgholm znajdują się pozostałości wielkiego zamku. Pierwsze zabudowania powstały tu prawdopodobnie w XII wieku. Zamek był wielokrotnie przebudowywany, ostatnią modernizację przeszedł w 1654. Po zakończeniu prac, zamek stopniowo popadał w ruinę a jego los przypieczetował pożar w 1806 roku. Od tego czasu nazywany jest najpiękniejszymi ruinami w Skandynawii. Na jego terenie dziś znajduje się muzeum a okresowo odbywają się koncerty plenerowe. To w tych ruinach zespół Roxette nagrał teledysk do hitu Listen to Your Heart.

Pałac Solliden

Pałac Solliden to letnia rezydencja szwedzkiej rodziny królewskiej. Zwyczajowo pojawia się ona w swej posiadłości w lipcu aby spędzić tu wakacyjny wypoczynek. Pałac został zbudowany przez królową Wiktorię w 1906 roku. Niestety nie można go zwiedzać wewnątrz, co nie dotyczy ładnie utrzymanych ogrodów. Dostępne dla turystów, są inspirowane parkami i ogrodami z różnych części świata. Stanowią swojego rodzaju ekspozycję a wejście do nich jest płatne.